အာဠာ၀က ဘီလူးႀကီးသည္ ႏုတ္ႀကမ္း၊ကုိယ္ႀကမ္းမာန္မာန ခက္ထန္သကဲ့သုိ႔ စ်ာန္တန္ခုိးလည္း အသင့္အတင့္ရွိပါသည္။
ဘီလူးႀကီးသည္ သူ၏စ်ာန္တန္ခုိးျဖင့္ စ်ာန္ရရသေ့မ်ားကုိပင္ ေကာင္းကင္မွ ေျမျပင္သုိ႔ ဆြဲခ်ကာ ဓမၼတရားေတာ္မ်ားကုိ ေမးေလ့ရွိပါသည္။
တရားေမး၍ သူလုိခ်င္ေသာအေျဖမရေသာအခါ ရေသ့မ်ားကုိ ႏွိပ္စပ္ၿပီးမွ ျပန္လႊတ္ေလ့ရွိပါသည္။
တစ္ေန႔ေသာအခါ အာဠာ၀ကဘီလူးႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ပက္ပင္းတုိးပါေတာ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကလည္း အာဠာဝကဘီလူးႀကီး ကၽြတ္ခ်ိန္တန္ၿပီဟု သိျမင္ေတာ္မူသျဖင္ ဘီလူးႀကီးရွိရာ ဘုံဗိမာန္သုိ႔ သြားေရာက္သီတင္းသုံးေနထုိင္ခဲ့ပါသည္။ဘီလူးႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား သူ၏ ဘုံဗိမာန္ေပၚတြင္ ေတြ႕ျမင္လုိက္ရေသာအခါ အမ်က္ေဒါသေျခင္းေျခာင္းထြက္၍ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္ေလေတာ့သည္။ ဘုရားရွင္၏ ေမတၱာတန္ခုိးေတာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးႀကီး၏ အၾကိမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မွဳ႕မ်ား မေအာင္ျမင္ေသာ အခါ အႏုနည္းျဖင့္ ေမးခြန္းေမး ႏွိပ္စက္သည့္ နည္းဗ်ဴဟာကုိ ယခင္နည္းတူ ျပန္လည္က်င့္သုံးၾကည့္ျပန္သည္။
ဘီလူးႀကီးေမးေသာ ပထမေမးခြန္းမွာ
