ေအာ္ ဘာလုိလုိနဲ႕ အၾကတ္ေန႕ေတာင္ေရာက္လာခဲ့ပါေပါ့လား သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ လူငယ္ပီပီ စကားတခြန္းေၿပာတယ္ သၾကၤန္ဆုိတာ ငါတုိ႕ မက္ခ်င္ရက္နဲ႕ မက္ခြင့္မရတဲ႕ အိပ္မက္ တခုတဲ႕ ထားလုိက္ပါေတာ့ေလ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ အမိေၿမနဲ႕ ေ၀းေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႕ တြယ္တာရာ ၾကီးၿပင္းရာ က်င္လည္ရာ
က်ေနာ္တုိ႕ ရဲ႕ ေရႊၿပည္ေတာ္ၾကီး သာယာ ေနတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္ ဆုိရင္ က်ေနာ္လည္းေက်နပ္ပါတယ္ သူေပ်ာ္ရင္ က်ေနာ္လည္းေပ်ာ္ပါတယ္ ၿပီးေတာ့ လုံေလာက္တဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္တခုလည္းရွိပါရဲ႕ ..က်ေနာ္ အသက္လုိ တြယ္တယ္မိခဲ့ၿပီၿဖစ္ေသာ တဘ၀လုံးအတြက္ ရည္ရြယ္ကာရဲရဲ၀ံ႕၀ံ႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လုိ ခဲ့မိၿပီ ၿဖစ္ေသာ သူမတေယာက္ ခုေလာက္ဆုိ ၾကည္ၾကည္ႏဴးႏဴး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလာက္ၿပီေလ ယဥ္ေက်းမွဳ႕နဲ႕ ဘာသာတရား နဲ႔ပတ္သက္လုိ႕ တဖြဖြ သတိ ေပး ေၿပာၾကားခဲ့လုိ႕ရယ္ သူမရဲ႕ အေနအထုိင္ေတြရယ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္သူမကုိ စိတ္ခ်ခဲ့ပါတယ္ တခါတရံ အတူတူ မရွိေနႏုိင္တာကုိ မခ်င့္မရဲၿဖစ္မိတာကလဲြလုိ႕ေပါ့..............ကဲပါ က်ေနာ္ေၿပာခ်င္တာက သၾကၤန္ဆုိတာ ဘာလည္းေပါ့ ဘယ္ကေနဆင္းသက္လာတာလည္း ဘာအနက္အဓိပၸါယ္ကုိေဆာင္လည္း။။။။။။။။။။။။ကူးေျပာင္းတာကို ‘သႀကၤန္’ ေခၚတာ။‘သကၤႏၲ’ ေပါ့။သကၤႏၲ သဒၵါကို ဗမာက ‘သႀကၤန္’လို႔ သံုးလိုက္တာ။ အမ်ား နားလည္တာ။ကေလးေတြကေတာ့ သႀကၤန္ဆိုတာ ေရပက္တာလို႔ သူတို႔ နားလည္တယ္။
သႀကၤန္အစစ္ကေတာ့ ကူးေျပာင္းတာ။ႏွစ္ေဟာင္းကေန ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းတာ။
ခႏၶာသႀကၤန္ႏွင့္ အတြင္းသန္႔ရွင္းေရးလူကလည္း ႐ုပ္ေဟာင္းေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီးေတာ့ ႐ုပ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းတာ တဲ့။႐ုပ္ေဟာင္းကေန ႐ုပ္သစ္ ကူးေျပာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ ခု ဒီမွာကေတာ့ ကူးေျပာင္းတယ္လို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္။အေဟာင္းပ်က္လို႔ အသစ္ဆက္တာ။သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ မကင္းတာဘဲ ရွိတယ္။အဲဒီေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးရင္ သန္႔ရွင္းရမယ္ေနာ္။သန္႔ရွင္းေအာင္ လုပ္ရမယ္။
သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းနဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးရတယ္။
ေခါင္းေလွ်ာ္ရ, အဝတ္ေလွ်ာ္ရတယ္။ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေခ်းေတြ ေညႇာ္ေတြ သန္႔ရွင္းသြားတာနဲ႔ က်န္းမာေရးေတာ့ ရတာေပါ့ေလ။ထားပါေတာ့။ နည္းနည္းေတာ့ ရတာေပါ့။ဒါက လိုရင္းမဟုတ္ဘူးနဲ႔ တူတယ္။ဒါက အျပင္သန္႔ရွင္းေရး။အတြင္းသန္႔ရွင္းေရးက လိုေသးတယ္။
ႏွစ္သစ္ေျပာင္းတယ္ဆိုၿပီး လူသစ္ျဖစ္ေအာင္ ေခါင္းေလွ်ာ္ၾက အဝတ္ေလွ်ာ္ၾက လုပ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။စိတ္ကိုေကာ ျဖဴစင္ေအာင္ ေလွ်ာ္ၾက ဖြပ္ၾကရဲ႕လား။စိတ္သန္႔ရွင္းဖို႔က လူသန္႔ရွင္းဖို႔ထက္ အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။
ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြကို အၿမဲေလွ်ာ္ဖြပ္ေနမွ သန္႔ရွင္း ျဖဴစင္မယ္။ကိေလသာဆိုတာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟေတြပဲ။ေလာဘနဲ႔ စားတယ္။ ေလာဘနဲ႔ သြားတယ္။ ေလာဘနဲ႔ ေနတယ္။
ေဒါသမွာလည္း ဒီလိုပဲ။ ေဒါသျဖစ္ရင္ ပူပန္ဆင္းရဲတာပဲ။ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းဖို႔ဟာ ေဒါသျဖစ္ရင္ ျဖစ္မွန္း သိရမွာပဲ။သြားတာ လာတာ စားတာ ေသာက္တာ ေနတာ ထိုင္တာ အားလံုးမွာ အသိနဲ႔ သတိ ကပ္ထားရမယ္။အသိနဲ႔ သတိ တစ္ထပ္တည္း က်ဖို႔ လိုတယ္။လိုရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ သတိပ႒ာန္ပဲ။
ခု သႀကၤန္ကာလအတြင္း ဥပုသ္သီတင္း ေစာင့္သံုးၾကတာ၊ ကိုယ္ေတြ ႏႈတ္ေတြ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တာ၊ ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာ ပြားမ်ားတာ စိတ္သန္႔ရွင္းဖို႔ အသိဉာဏ္သန္႔ရွင္းဖို႔ လုပ္ၾကတာ။အဲဒီ သန္႔ရွင္းေရးေတြ လုပ္ထားတဲ့လူကေတာ့ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ သန္႔ရွင္းၿပီး ေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းေပါ့။ဒီျပင္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြ ထူေျပာေနတာေတာ့ မေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္း ျဖစ္မွာေပါ့။
ဘုန္းႀကီးတို႔ ပရိသတ္ကေတာ့ ေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ခႏၶာသႀကၤန္လည္း မက်ေသးဘူး။ လုပ္ၾကဦး။ေရွးက ေျပာၾကသလို “ခါးေတာင္းက်ိဳက္ မျဖဳတ္ၾကနဲ႔အုံး” ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ကုသိုလ္ေတြ လက္မေျမႇာက္နဲ႔အုံး။ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ သႀကၤန္ရက္မွာ လုပ္ၾကသလို ဆက္လုပ္ၾကဦး။လုပ္ၾကဦးဆိုေတာ့ ဒီျပင္ မဟုတ္ပါဘူး။ငါးပါးသီလနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေနၾက ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာအလုပ္ကို လုပ္ၾကဦးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။အဲဒီေတာ့ ခႏၶာသႀကၤန္ ဘယ္ေတာ့မွ တက္မလဲဆိုတာ တြက္ဦးမွ။ခႏၶာသႀကၤန္ကေတာ့ ခႏၶာရွိေနသေ႐ြ႕ သႀကၤန္က်ေနမွာပဲ။သႀကၤန္ဆိုတာ အသစ္အေဟာင္း ေျပာင္းလဲတာဆိုသျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္အသစ္ေတြ အသစ္အသစ္ ထပ္ျဖစ္ေနတာ။မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုးပဲ။ဒီက အေၾကာင္းမကင္းေသးဘူး။အက်ိဳး ႐ုပ္နာမ္ေတြ ထပ္ျဖစ္ေနတာတဲ့။ မသိမႈ အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာေလာဘ အေၾကာင္းခံၿပီးေတာ့ မသိလို႔ လိုခ်င္၊
လိုခ်င္ေတာ့ လုပ္၊
လုပ္ေတာ့ ရ၊
ရေတာ့ ဒုကၡ၊
ဒုကၡသစၥာ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာရ။
အဲဒီေတာ့ သိရင္ မလိုခ်င္၊မလိုခ်င္ေတာ့ မလုပ္ေတာ့ဘူး။မလုပ္ရင္ မရေတာ့ဘူးေပါ့။ဒုကၡေတြ မလိုခ်င္လို႔ ဒုကၡမလုပ္တာေပါ့။ဒုကၡသာ မလုပ္တာ၊ တျခား လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြေတာ့ သူ လုပ္တာေပါ့။
အေၾကာင္းသိမ္းရင္ အက်ိဳးၿငိမ္း၊ ေလာင္စာသိမ္းရင္ မီးၿငိမ္း
အေၾကာင္းသမုဒယဆိုတဲ့ ေလာင္စာသိမ္းလိုက္ရင္ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာဆိုတဲ့ အက်ိဳးဒုကၡ ၿငိမ္းသြားမွာပဲ။အဲဒီ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာ၊ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းရင္ သႀကၤန္တက္ၿပီ၊ ခႏၶာသႀကၤန္ တက္ၿပီ။အဲဒီအခ်ိန္မွ အနားယူၾကေပါ့။
နိဗၺာန္ခရီး နီးေအာင္ လုပ္
အခုကေတာ့ “တို႔ ဆက္ၿပီး လုပ္ရဦးမွာပဲ”လို႔ သေဘာေပါက္။နားေနလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး။
‘ဤခရီး နီးသလား?’ဆိုတာေနာ္။ဘယ္ခရီးလဲ?
‘မရဏခရီးပါ ဘုရား’
အင္း ... ေျပာရမွာေတာင္ အားနာစရာေနာ္။ နိဗၺာန္ခရီးပဲ လုပ္ပါေတာ့။ နိဗၺာန္ခရီး နီးေအာင္ လုပ္။ ဟုတ္လား။အဲဒါနဲ႔(မရဏခရီးနဲ႔) ေျပာင္းျပန္ပဲ။ဟိုက ‘မတ’ ေသတာ။ဒီက ‘အ,မတ’ မေသတာ။မေသတဲ့ခရီး နီးမွ ျဖစ္မယ္ေနာ္။အခုေျပာတဲ့ ပံုစံအတုိင္း သြားမယ္ဆိုရင္ မေသတဲ့ခရီးဟာ နီးသြားမွာပါ။တစ္လွမ္းထက္ တစ္လွမ္း၊ တစ္အာ႐ုံထက္ တစ္အာ႐ုံ၊ တစ္သိထက္ တစ္သိ နီးသြားရမယ္။အဲဒီလို တြက္ရမွာပါ။ေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ စိတ္မခ်နဲ႔အုံး။ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ခဏခဏ သတိေပးေနတာ။
သူတို႔ကိစၥနဲ႔ေတာ့ သူတို႔ေပါ့ေလ။ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ မျဖဳတ္နဲ႔အုံးဆိုတာ။
ဝိပႆနာတိုက္စစ္မႉးအတြက္ ဘုရားရဲ႕ တပ္လွန္႔သံ ဘုရားကလည္း “အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ” ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ တပ္လွန္႔ေနတာပဲ။ဘုရားက တပ္လွန္႔ေနတာ။ရန္သူက အခ်ိန္မေ႐ြး ဝင္ေနတာ။ ရန္သူ။ကိုယ္က ခံစစ္တင္ မဟုတ္ဘူး။ တိုက္စစ္ပါ လုပ္ရမယ္။သီလေလာက္ ခံစစ္နဲ႔ မရေသးဘူး။ဝိပႆနာတိုက္စစ္မႉးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမွာ။ ဘယ္မွ သြားတိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ေလာဘ ေဒါသ ရန္သူကို တိုက္ရမွာ။ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္တိုက္ရမွာ။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး အမိန္႔ရွိသလို “ငါေသရင္ ဆြမ္းမသြတ္နဲ႔”လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွာႏိုင္ေလာက္ေအာင္အထိ တိုက္စစ္ဆင္ရမွာ။
‘လိုသေလာက္ မရလည္း၊ လုပ္သေလာက္ေတာ့ ရတယ္’ေနာ္။မေလွ်ာ့ဘဲ လုပ္ရမွာပဲ။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓုပါ ဘုရား။
ညီညီႏိုင္ ပူေဇာ္ေသာ “ေ႐ႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၾသဝါဒတရားေတာ္မ်ား” မွ
က်ေနာ္တုိ႕ ရဲ႕ ေရႊၿပည္ေတာ္ၾကီး သာယာ ေနတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္ ဆုိရင္ က်ေနာ္လည္းေက်နပ္ပါတယ္ သူေပ်ာ္ရင္ က်ေနာ္လည္းေပ်ာ္ပါတယ္ ၿပီးေတာ့ လုံေလာက္တဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္တခုလည္းရွိပါရဲ႕ ..က်ေနာ္ အသက္လုိ တြယ္တယ္မိခဲ့ၿပီၿဖစ္ေသာ တဘ၀လုံးအတြက္ ရည္ရြယ္ကာရဲရဲ၀ံ႕၀ံ႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လုိ ခဲ့မိၿပီ ၿဖစ္ေသာ သူမတေယာက္ ခုေလာက္ဆုိ ၾကည္ၾကည္ႏဴးႏဴး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလာက္ၿပီေလ ယဥ္ေက်းမွဳ႕နဲ႕ ဘာသာတရား နဲ႔ပတ္သက္လုိ႕ တဖြဖြ သတိ ေပး ေၿပာၾကားခဲ့လုိ႕ရယ္ သူမရဲ႕ အေနအထုိင္ေတြရယ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္သူမကုိ စိတ္ခ်ခဲ့ပါတယ္ တခါတရံ အတူတူ မရွိေနႏုိင္တာကုိ မခ်င့္မရဲၿဖစ္မိတာကလဲြလုိ႕ေပါ့..............ကဲပါ က်ေနာ္ေၿပာခ်င္တာက သၾကၤန္ဆုိတာ ဘာလည္းေပါ့ ဘယ္ကေနဆင္းသက္လာတာလည္း ဘာအနက္အဓိပၸါယ္ကုိေဆာင္လည္း။။။။။။။။။။။။ကူးေျပာင္းတာကို ‘သႀကၤန္’ ေခၚတာ။‘သကၤႏၲ’ ေပါ့။သကၤႏၲ သဒၵါကို ဗမာက ‘သႀကၤန္’လို႔ သံုးလိုက္တာ။ အမ်ား နားလည္တာ။ကေလးေတြကေတာ့ သႀကၤန္ဆိုတာ ေရပက္တာလို႔ သူတို႔ နားလည္တယ္။
သႀကၤန္အစစ္ကေတာ့ ကူးေျပာင္းတာ။ႏွစ္ေဟာင္းကေန ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းတာ။
ခႏၶာသႀကၤန္ႏွင့္ အတြင္းသန္႔ရွင္းေရးလူကလည္း ႐ုပ္ေဟာင္းေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီးေတာ့ ႐ုပ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းတာ တဲ့။႐ုပ္ေဟာင္းကေန ႐ုပ္သစ္ ကူးေျပာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ ခု ဒီမွာကေတာ့ ကူးေျပာင္းတယ္လို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္။အေဟာင္းပ်က္လို႔ အသစ္ဆက္တာ။သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ မကင္းတာဘဲ ရွိတယ္။အဲဒီေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးရင္ သန္႔ရွင္းရမယ္ေနာ္။သန္႔ရွင္းေအာင္ လုပ္ရမယ္။
သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းနဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးရတယ္။
ေခါင္းေလွ်ာ္ရ, အဝတ္ေလွ်ာ္ရတယ္။ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေခ်းေတြ ေညႇာ္ေတြ သန္႔ရွင္းသြားတာနဲ႔ က်န္းမာေရးေတာ့ ရတာေပါ့ေလ။ထားပါေတာ့။ နည္းနည္းေတာ့ ရတာေပါ့။ဒါက လိုရင္းမဟုတ္ဘူးနဲ႔ တူတယ္။ဒါက အျပင္သန္႔ရွင္းေရး။အတြင္းသန္႔ရွင္းေရးက လိုေသးတယ္။
ႏွစ္သစ္ေျပာင္းတယ္ဆိုၿပီး လူသစ္ျဖစ္ေအာင္ ေခါင္းေလွ်ာ္ၾက အဝတ္ေလွ်ာ္ၾက လုပ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။စိတ္ကိုေကာ ျဖဴစင္ေအာင္ ေလွ်ာ္ၾက ဖြပ္ၾကရဲ႕လား။စိတ္သန္႔ရွင္းဖို႔က လူသန္႔ရွင္းဖို႔ထက္ အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။
ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြကို အၿမဲေလွ်ာ္ဖြပ္ေနမွ သန္႔ရွင္း ျဖဴစင္မယ္။ကိေလသာဆိုတာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟေတြပဲ။ေလာဘနဲ႔ စားတယ္။ ေလာဘနဲ႔ သြားတယ္။ ေလာဘနဲ႔ ေနတယ္။
ေဒါသမွာလည္း ဒီလိုပဲ။ ေဒါသျဖစ္ရင္ ပူပန္ဆင္းရဲတာပဲ။ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းဖို႔ဟာ ေဒါသျဖစ္ရင္ ျဖစ္မွန္း သိရမွာပဲ။သြားတာ လာတာ စားတာ ေသာက္တာ ေနတာ ထိုင္တာ အားလံုးမွာ အသိနဲ႔ သတိ ကပ္ထားရမယ္။အသိနဲ႔ သတိ တစ္ထပ္တည္း က်ဖို႔ လိုတယ္။လိုရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ သတိပ႒ာန္ပဲ။
ခု သႀကၤန္ကာလအတြင္း ဥပုသ္သီတင္း ေစာင့္သံုးၾကတာ၊ ကိုယ္ေတြ ႏႈတ္ေတြ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တာ၊ ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာ ပြားမ်ားတာ စိတ္သန္႔ရွင္းဖို႔ အသိဉာဏ္သန္႔ရွင္းဖို႔ လုပ္ၾကတာ။အဲဒီ သန္႔ရွင္းေရးေတြ လုပ္ထားတဲ့လူကေတာ့ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ သန္႔ရွင္းၿပီး ေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းေပါ့။ဒီျပင္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြ ထူေျပာေနတာေတာ့ မေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္း ျဖစ္မွာေပါ့။
ဘုန္းႀကီးတို႔ ပရိသတ္ကေတာ့ ေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ခႏၶာသႀကၤန္လည္း မက်ေသးဘူး။ လုပ္ၾကဦး။ေရွးက ေျပာၾကသလို “ခါးေတာင္းက်ိဳက္ မျဖဳတ္ၾကနဲ႔အုံး” ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ကုသိုလ္ေတြ လက္မေျမႇာက္နဲ႔အုံး။ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ သႀကၤန္ရက္မွာ လုပ္ၾကသလို ဆက္လုပ္ၾကဦး။လုပ္ၾကဦးဆိုေတာ့ ဒီျပင္ မဟုတ္ပါဘူး။ငါးပါးသီလနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေနၾက ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာအလုပ္ကို လုပ္ၾကဦးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။အဲဒီေတာ့ ခႏၶာသႀကၤန္ ဘယ္ေတာ့မွ တက္မလဲဆိုတာ တြက္ဦးမွ။ခႏၶာသႀကၤန္ကေတာ့ ခႏၶာရွိေနသေ႐ြ႕ သႀကၤန္က်ေနမွာပဲ။သႀကၤန္ဆိုတာ အသစ္အေဟာင္း ေျပာင္းလဲတာဆိုသျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္အသစ္ေတြ အသစ္အသစ္ ထပ္ျဖစ္ေနတာ။မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုးပဲ။ဒီက အေၾကာင္းမကင္းေသးဘူး။အက်ိဳး ႐ုပ္နာမ္ေတြ ထပ္ျဖစ္ေနတာတဲ့။ မသိမႈ အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာေလာဘ အေၾကာင္းခံၿပီးေတာ့ မသိလို႔ လိုခ်င္၊
လိုခ်င္ေတာ့ လုပ္၊
လုပ္ေတာ့ ရ၊
ရေတာ့ ဒုကၡ၊
ဒုကၡသစၥာ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာရ။
အဲဒီေတာ့ သိရင္ မလိုခ်င္၊မလိုခ်င္ေတာ့ မလုပ္ေတာ့ဘူး။မလုပ္ရင္ မရေတာ့ဘူးေပါ့။ဒုကၡေတြ မလိုခ်င္လို႔ ဒုကၡမလုပ္တာေပါ့။ဒုကၡသာ မလုပ္တာ၊ တျခား လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြေတာ့ သူ လုပ္တာေပါ့။
အေၾကာင္းသိမ္းရင္ အက်ိဳးၿငိမ္း၊ ေလာင္စာသိမ္းရင္ မီးၿငိမ္း
အေၾကာင္းသမုဒယဆိုတဲ့ ေလာင္စာသိမ္းလိုက္ရင္ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာဆိုတဲ့ အက်ိဳးဒုကၡ ၿငိမ္းသြားမွာပဲ။အဲဒီ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာ၊ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းရင္ သႀကၤန္တက္ၿပီ၊ ခႏၶာသႀကၤန္ တက္ၿပီ။အဲဒီအခ်ိန္မွ အနားယူၾကေပါ့။
နိဗၺာန္ခရီး နီးေအာင္ လုပ္
အခုကေတာ့ “တို႔ ဆက္ၿပီး လုပ္ရဦးမွာပဲ”လို႔ သေဘာေပါက္။နားေနလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး။
‘ဤခရီး နီးသလား?’ဆိုတာေနာ္။ဘယ္ခရီးလဲ?
‘မရဏခရီးပါ ဘုရား’
အင္း ... ေျပာရမွာေတာင္ အားနာစရာေနာ္။ နိဗၺာန္ခရီးပဲ လုပ္ပါေတာ့။ နိဗၺာန္ခရီး နီးေအာင္ လုပ္။ ဟုတ္လား။အဲဒါနဲ႔(မရဏခရီးနဲ႔) ေျပာင္းျပန္ပဲ။ဟိုက ‘မတ’ ေသတာ။ဒီက ‘အ,မတ’ မေသတာ။မေသတဲ့ခရီး နီးမွ ျဖစ္မယ္ေနာ္။အခုေျပာတဲ့ ပံုစံအတုိင္း သြားမယ္ဆိုရင္ မေသတဲ့ခရီးဟာ နီးသြားမွာပါ။တစ္လွမ္းထက္ တစ္လွမ္း၊ တစ္အာ႐ုံထက္ တစ္အာ႐ုံ၊ တစ္သိထက္ တစ္သိ နီးသြားရမယ္။အဲဒီလို တြက္ရမွာပါ။ေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ စိတ္မခ်နဲ႔အုံး။ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ခဏခဏ သတိေပးေနတာ။
သူတို႔ကိစၥနဲ႔ေတာ့ သူတို႔ေပါ့ေလ။ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ မျဖဳတ္နဲ႔အုံးဆိုတာ။
ဝိပႆနာတိုက္စစ္မႉးအတြက္ ဘုရားရဲ႕ တပ္လွန္႔သံ ဘုရားကလည္း “အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ” ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ တပ္လွန္႔ေနတာပဲ။ဘုရားက တပ္လွန္႔ေနတာ။ရန္သူက အခ်ိန္မေ႐ြး ဝင္ေနတာ။ ရန္သူ။ကိုယ္က ခံစစ္တင္ မဟုတ္ဘူး။ တိုက္စစ္ပါ လုပ္ရမယ္။သီလေလာက္ ခံစစ္နဲ႔ မရေသးဘူး။ဝိပႆနာတိုက္စစ္မႉးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမွာ။ ဘယ္မွ သြားတိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ေလာဘ ေဒါသ ရန္သူကို တိုက္ရမွာ။ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္တိုက္ရမွာ။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး အမိန္႔ရွိသလို “ငါေသရင္ ဆြမ္းမသြတ္နဲ႔”လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွာႏိုင္ေလာက္ေအာင္အထိ တိုက္စစ္ဆင္ရမွာ။
‘လိုသေလာက္ မရလည္း၊ လုပ္သေလာက္ေတာ့ ရတယ္’ေနာ္။မေလွ်ာ့ဘဲ လုပ္ရမွာပဲ။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓုပါ ဘုရား။
ညီညီႏိုင္ ပူေဇာ္ေသာ “ေ႐ႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၾသဝါဒတရားေတာ္မ်ား” မွ
No comments:
Post a Comment
ေၿပာလုိသည္မ်ား ကုိ ေၿပာေစလုိပါသည္